Stemmen van Broeders
Persoonlijke ervaringen en impressies van de weg naar het Rozekruis. Elke reis is uniek, elke beleving persoonlijk.
"Je moet erbij geweest zijn. Je moet het beleefd hebben."
Over de onmogelijkheid om de beleving volledig in woorden te vatten, en toch de poging waard om te delen.
Je bent vrijheid zelf
Jac. W. Boeré — Kapittel L'Union Provinciale, Dal Groningen
Openbaren
Mijn verheffing maakte innerlijk veel los. Het is Liefde ervaren. Dat is anders dan Liefde voor iets wat eindig is met risico's van falen en verlies. Universele Liefde vloeit echter voort uit een gevoel van eenheid en niet vanuit eigen belang. Want in feite is er geen hebben, maar alleen zijn. Liefde is, Liefde verenigt trouwens niet. Ze openbaart wat reeds verenigd is.
Invloed
Liefde is vrij. Je bent vrijheid zelf. Die vrijheid, die Liefde, dat besef wordt een levenshouding, een wijze van denken en voelen onafhankelijk van uiterlijke omstandigheden. Je innerlijke Liefde/vrijheid tot uitdrukking brengen kan een grote invloed op je omgeving hebben. Daarvoor hoef je het ritueel niet uit je hoofd te leren maar de symboliek beleven.
Uitdrukking
Bij mij kwam aanvankelijk alles van buiten; kracht, betekenis, wijsheid en vooruit, ook geluk, zin. Eigenlijk gek hè? Want toen ik het omdraaide was ik het zelf, namelijk van binnen naar buiten. Mijn echtgenote, onze dochter, mijn familie, mijn vrienden, de mensen waar ik van houd; zij zijn niet de bron van mijn geluk, van mijn Liefde, maar de uitdrukking daarvan.
"De zin van mijn bestaan is dat het leven een vraag aan mij stelt. Of omgekeerd: ikzelf ben een vraag die tot de wereld gericht is en ikzelf moet het antwoord proberen te geven, anders ben ik uitsluitend op het antwoord van de wereld aangewezen."
— Carl Gustav Jung
Ontbloeien
Door mijn eigen weg te gaan probeer ik de samenleving een ietsje pietsie te voeden op een heel subtiele wijze met iets wat ze dringend nodig heeft. Die symbolische roos kan daar en dan ontbloeien, als onze eigen talenten de behoeften van anderen kruisen en ze helpen verlichten. Dan weet ik mij een Soevereine Prins van het Rozekruis.
Tja, er lijkt niets veranderd. De problemen zijn niet opgelost. Ik moet nog wat gewicht kwijt, er zijn de economische probleemstellingen. Spijt? Nee, voor mij voelt alles anders aan. Nieuw en toch vertrouwd. Ik heb een korte impressie opgeschreven en verder doe ik mijn dagelijkse dingen, wetend dat antwoorden niet zijn te geven. Ik weet wel dat ik als Soeverein Prins zelf het antwoord ben.
Ieder moment is het juiste moment
Hans Lazet — Kapittel Het Lichtend Kruis, Dal Alkmaar
In februari 2021 zal het precies 33 jaar geleden zijn dat ik in het Zaans Kapittel Noord Holland de inwijding onderging tot Soeverein Prins van het Rozekruis. Mijn inwijding leek precies op het juiste moment in mijn leven te hebben plaatsgevonden.
Keerpunt
Ik was zesendertig jaar oud en bevond mij op een belangrijk keerpunt in mijn leven, een dreigend verlies van materiële zekerheden met effect op het mentale welzijn. Het ritueel gaf inzicht in zaken en gebeurtenissen en vooral ook overzicht over waar en hoe ik mij erin bevond, wat mij te doen stond, hoe ik verder kon.
Formuleren
In de jaren die erop volgden, bleek de boodschap van dit diepingrijpende ritueel in zeer veel levensfasen van toepassing. Geeft het antwoorden op levensvragen? Nee. Het is het op een andere wijze formuleren van die vragen. Het ritueel liet mij op zeer indringende wijze de essentie ervaren van het omgaan met struikelblokken: tegenstand, tegenslag, onzekerheid en teleurstelling om direct mij daarna ook bewust te maken van de alom aanwezige kracht die ons in staat stelt ermee om te gaan.
Steun
We komen allemaal onze onvermijdelijke levensmomenten tegen. In ons eigen leven en we nemen ze ook waar in onze omgeving. Met name daarvan worden we ons bewust tijdens het ondergaan van het hele ritueel. Het wijst ons op ons vermogen in onze omgeving de steun te verlenen die van ons wordt gevraagd. Essentie van de zinsnede 'Liefde tot opoffering bereid'.
Dit besef is mij vaak weer voor de geest gekomen zowel in momenten dat ik zocht naar de bron van de 'kracht naar Kruis', zowel voor mijzelf als voor de ander. Mijn kennismaking met de dieper gelegen, wekkende symboliek van de Graad van Soeverein Prins van het Rozekruis is van grote waarde gebleken op uiteenlopende momenten en in verschillende situaties in mijn leven.
Grond onder mijn voeten
Pieter Jan Bos — Kapittel Het Rozekruis, Dal Kampen
In de blauwe graden herken ik veel thema's die gericht zijn op persoonlijke ontwikkeling. Redelijkheid naar mijn eigen bestaan, wederkerigheid naar mijn medeschepselen, ontvankelijkheid voor het hogere. Ik miste echter de dieperliggende, meer wezenlijke thema's naar een herkenbare, gemeenschappelijke waarde.
Gevoelsniveau
Ze zijn aanwezig in de blauwe graden maar niet op het gevoelsniveau dat bij mij de juiste taal sprak. In mijn zoektocht naar dat diepere, misschien wel de wereld 'onder' te noemen, heeft de inwijding in de Hoge Graden het meeste bijgedragen aan de grond onder mijn voeten.
Kwetbaarheid
Redelijkheid – 'Is de Meester over mij voldaan?' – is eerlijkheid in kwetsbaarheid geworden. Het begrip voor mijn eigenwaarde en hoop voor mijn toekomst werd duidelijk. Het thema wederkerigheid uit de tweede graad werd naastenliefde. De ontvankelijkheid van de Meestergraad werd vertrouwen. Deze waarden reiken naar een nieuw verstaansbegrip die ik bij de inwijding als Soeverein Prins van het Rozekruis aangereikt heb gekregen.
Kapstok
Ik zou het niet in willen ruilen voor een andere graad. Want het inzicht in wat symboliek óók kan betekenen is groot. Het heeft een uitgebreidere kapstok gegeven om mijn eigen verhaal aan op te hangen. In tegenstelling tot wat ik verwachtte van de graad gaf het ook werktuigen om mijn eigen verhaal te benaderen als onderdeel van het leven. De waardering van de ervaring van het zijn, de ontdekking van de binnenkamer.
Het innig menszijn dat zich ontvouwt in het ritueel en vervolgens in het leven is er een die onmisbaar is voor elk liefhebbend mens. De Passer en Winkelhaak krijgen een nieuwe interpretatie. Vol van waarde.
De tijdloze waardering van het 'nu'
Myron Nicholson — Kapittel Vicit Vim Virtus, Dal Haarlem
Waarom ben ik nog altijd tevreden over mijn besluit om me in te laten wijden in de Graad van Soeverein Prins van het Rozekruis? Heel simpel! Het is van zo'n onbeschrijfelijke schoonheid en diepgang, het is na de blauwe graden het mooiste dat ik heb meegemaakt binnen de vrijmetselarij. Het is mij zeer dierbaar.
Schoonheid
Ik ontmoet er louter ervaren Broeders en de omgang is van een fijne beschaafdheid. De Liefde voor de medemens in het ritueel als thema is aantrekkelijk. Net als de tijdloze waardering van het 'nu'. De diepgang die hieraan gegeven wordt in het ritueel, vind ik van een 'epische' schoonheid.
Het christelijke element in het ritueel is in 1937 en 1990 aangepast naar een meer universele duiding. De symboliek sluit nauw aan bij die van de blauwe graden en geeft elke Broeder alle ruimte voor een eigen beleving.
Mijlpaal
Persoonlijk, en ik ben me bewust dat dit misschien overdreven klinkt, denk ik dagelijks aan de elementen van deze Graad. Gewoon, in de auto onderweg naar mijn werk, of als ik een stil moment heb. Geen wonder, het leent zich goed voor overdenking.
De Graad van Soeverein Prins van het Rozenkruis heeft mij absoluut gebracht wat ik zocht. Toen ik het ritueel meemaakte, vielen er meerdere puzzelstukken op hun plek bij mij. Het is wellicht niet geschikt voor iedereen — beauty is in the eye of the beholder — maar het is een mijlpaal in mijn leven en een voorrecht dit mee te kunnen maken.
"U, mijn Broeder"
Om waarlijk mens te worden, de Soeverein Prins van het Rozekruis te worden, heeft hij de ander nodig. Want het mysterie verschijnt in de verwondering en de contemplatie als iets buitengewoon paradoxaals: het kan alleen beleefd worden in verbinding.